Webinars

Minder angst bij Lianne & Lars

Lianne:

Mijn eerste bevalling is een traumatische gebeurtenis voor mij geworden. Ik moest na 17 weken worden ingeleid omdat ons kindje niet levensvatbaar was en in mijn buik is overleden. Deze bevalling werd ingeleid. Dat je kindje dood geboren word is traumatisch. Je verliest echt een deel van jezelf, en je hebt er geen grip op. Daarnaast kwam dat de placenta niet vanzelf werd geboren en deze operatief verwijderd moest worden. Ik ben toen veel bloed verloren en heb mij lichamelijk nog nooit zo slecht gevoeld. Zwanger zijn en bevallen had bij mij een associatie met dood en verdriet gekregen. Het had voor mij niks meer te maken met leven. Toch waren mijn man en ik erg dankbaar dat ik nog geen jaar later weer zwanger bleek. Maar naarmate de zwangerschap vorderde kwam daar steeds meer de angst om de hoek kijken. Ik was echt bang dat er weer iets ontzettend mis zou gaan. Toen ik 36 weken zwanger was had ik met de verloskundige van Walchers wonder daar een gesprek over. Er werd toen echt naar mij geluisterd door mijn verloskundige Hilda en ik durfde daardoor mijn hart open te stellen en haar te vertellen over mijn angsten. Hilda stelde voor om een sessie te doen bij Helma, iemand die gespecialiseerd is in trauma bij bevallingen. Ik stond daar echt voor open en al snel vond de sessie plaats. Eerst werd er geluisterd naar mijn verhaal en waar mijn angst lag. Door de sessie heb ik er een positieve ervaring in mijn hoofd bij gekregen. Ik wist nu hoe het was om te bevallen zonder complicaties. Toen het eenmaal zover was dat ons zoontje zich aandiende en de bevalling begon had ik 2 herinneringen waaraan ik kon terugdenken. Ik heb veel aan mijn positieve ervaring gedacht. Nu mag ik dankbaar zijn dat mijn bevalling zonder complicaties en heel voorspoedig is verlopen. We mochten een gezonde zoon ontmoeten. Ik heb de bevalling gekregen die ik had gehoopt. De sessie heeft er zeker aan bijgedragen dat ik veel meer vertrouwen had in mijn bevalling. Ik ben Hilda van Walchers wonder erg dankbaar dat ze mijn signalen heeft opgemerkt en dat we er samen bij Helma wat mee zijn gaan doen. Dit gun je iedereen die een traumatische ervaring heeft rond bevallen op wat voor manier dan ook.

Lars:

Spanning rond een zwangerschap is niet wat je wil. Toch is het werkelijkheid doordat de eerste zwangerschap veel te vroeg afgebroken is. Natuurlijk was ik blij dat mijn partner opnieuw zwanger was, maar je hoopt toch dat het niet weer mis zal gaan. Gedurende de zwangerschap nam de spanning onopvallend toe. De eerste die dit pas echt opmerkte, was Hilda tijdens de controle bij 36 weken. Ze ontweek dit niet, maar ging er vol op in. Toen bleek dat de spanning heel hoog was en dat Hilda dit ook voor ons niet kon wegnemen. Daarop is de sessie gepland met een vrouw die in trauma ervaringen gespecialiseerd is, Helma. Daarbij moest ik ook aansluiten. Tijdens deze sessie deelde ik ook mijn negatieve ervaringen. Ook werd ik betrokken hoe ik mijn partner tijdens de bevalling kan helpen om de positieve ervaring in het oog te blijven houden. Tijdens de echte bevalling leek het net zo te gaan als hoe we de positieve bevalling in de sessie hadden besproken. Deze sessie bleek voor mij heel leerzaam, en ik zou het iedere partner van een zwangere aanraden.